zanken /czasownik: zankt, zankte, hat gezankt; sich zanken/ - kłócić się, sprzeczać się
W POWIEDZENIU:
Wenn zwei sich zanken, freut sich der Dritte. - Gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta.
zanken /czasownik: zankt, zankte, hat gezankt; sich zanken/ - kłócić się, sprzeczać się
W POWIEDZENIU:
Wenn zwei sich zanken, freut sich der Dritte. - Gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta.
REKLAMA: