Żeby otrzymać emeryturę w Niemczech, należy spełnić kilka warunków:

1/ - należy pracować minimum 12 miesięcy,
2/ - należy być objętym ubezpieczeniem emerytalnym oraz opłacać przynajmniej minimalne składki emerytalne przez okres wyczekiwania – die Wartezeit. W zależności od rodzaju emerytury może on wynosić 5, 20, 35, a nawet 45 lat. W przypadku standardowego świadczenia – Regelaltersrente – to minimum 5 lat,
3/ - należy osiągnąć wiek emerytalny. Nowelizacja prawa podniosła wiek emerytalny w Niemczech do 67. roku życia i zrównała go dla obu płci. Zasada ta obejmuje osoby urodzone w i po 1964 r. W praktyce polega to na stopniowym podwyższaniu wieku emerytalnego dla kobiet i mężczyzn o jeden miesiąc – aż do 2031 r., gdzie wyniesie 67 lat.

W Niemczech istnieje możliwość ubiegania się o wcześniejszą emeryturę. Osoba, która ukończyła 63 lata, może zyskać pełnowartościową wcześniejszą emeryturę, jeśli przepracowała 45 lat. Jeżeli staż pracy jest niższy, aby móc skorzystać z tej opcji, wnioskodawca musi zaakceptować niższe świadczenie. O wcześniejszą emeryturę mogą ubiegać się także osoby, które nie ukończyły 63. roku życia i przepracowały minimum 35 lat, z tym że również i one muszą się liczyć z wypłatą niższego świadczenia.
Każdy miesiąc wcześniejszej emerytury oznacza o 0,3 proc. niższe świadczenie. W skali roku daje to aż o 3,6 proc mniej. Limit obniżenia świadczenia jest ustalony odgórnie i wynosi 14,4 proc.

Wysokość niemieckiej emerytury jest uzależniona od kilku czynników. Przy jej określaniu bierze się zarówno oczywiste aspekty, takie jak wysokość zarobków, wysokość składek odprowadzanych na ubezpieczenie oraz staż pracy, jak i specyficzne elementy, charakterystyczne dla niemieckiego systemu emerytalnego:

- punkty emerytalne (Entgeltpunkte)*,
- współczynnik wartości emerytury (Rentenwert),
- współczynnik momentu przejścia na emeryturę.
* Punkty emerytalne są przyznawane każdemu w Niemczech w zależności od wysokości rocznych zarobków. Jeden punkt odpowiada średniemu rocznemu wynagrodzeniu, które obecnie wynosi 41 541 euro.
* Współczynnik wartości emerytury zmienia się co roku i obecnie wynosi 34,19 euro dla Niemiec Zachodnich oraz 33,23 dla Niemiec Wschodnich.

Wysokość niemieckiej w Niemczech zależy również od. W przypadku osób, które przechodzą na emeryturę w regularnym wieku, wynosi on 1,0. Natomiast osoby decydujące się na świadczenie przedterminowe muszą liczyć się z tym, że za każdy miesiąc wcześniejszego przejścia współczynnik będzie zmniejszany o 0,3 proc. Żeby określić wysokość emerytury, należy pomnożyć przez siebie wszystkie współczynniki.

W 2021 r. weszła w życie ustawa dotycząca die Grundrente, czyli emerytury podstawowej. Skierowana jest ona przede wszystkim do osób, które zarabiały poniżej średniej. Żeby móc skorzystać ze świadczenia:

- należy mieć przepracowane minimum 35 lat,
- nie można zarabiać więcej niż 80 proc. przeciętnego wynagrodzenia.
O emeryturę podstawową mogą również ubiegać się również osoby, które otrzymują świadczenie emerytalne niższe niż 1250 euro (osoby samotne) i 1950 euro (pary i małżeństwa).

Żeby otrzymać niemiecką emeryturę, trzeba złożyć wniosek. Nie jest ona bowiem przyznawana automatycznie. Instytucją odpowiedzialną za kwestie emerytalne jest Deutsche Rentenversicherung. Do wniosku należy dołączyć szereg dokumentów, w tym m.in. dokument tożsamości, numer ubezpieczenia socjalnego – SV-Nummer – czy też numer identyfikacji podatkowej.

Jeśli chcesz, aby niemiecki urząd ds. emerytur uwzględnił polski okres składkowy, wniosek musisz uzupełnić o dodatkowe dokumenty, takie jak m.in. legitymacja ubezpieczeniowa czy też zaświadczenie z ZUS-u. W takim przypadku procedura wygląda następująco: Deutsche Rentenversicherung kieruje zapytanie do polskiego ZUS-u, który potwierdza okres składek płaconych w Polsce.

Wniosek o emeryturę w Niemczech należy złożyć na minimum trzy miesiące przed planowanym końcem zatrudnienia.