schreien /czasownik: schreit, schrie, hat geschrieen/geschrien/ - krzyczeć, zakrzykiwać, wrzeszczeć, ryczeć, skrzeczeć

W ZDANIU:
Das Kind schreit aus vollem Halse. - Dziecko drze się na całe gardło.
Hört auf zu schreien! - Przestań krzyczeć!
Ich habe vor Angst geschrien. - Krzyczałem ze strachu.