kommen /czasownik: kommt, kam, ist gekommen/ - przybywać, przychodzić, przyjeżdżać, nadchodzić, nadjeżdżać, pochodzić, wydostawać się

POTOCZNIE:
Das kommt darauf an! – O to chodzi!
Ich komme aus Polen. - Pochodzę z Polski.
Komme, was da wolle. – Niech się dzieje co chce!
Kommt nicht in die Tüte! / Ausgeschlossen! / Ich glaub’s nicht!
– Nie ma mowy.

W ZDANIU:
Bitte kommen Sie bald wieder. - Proszę nas wkrótce odwiedzić.
Komm doch rein! - No wejdźże do środka!
Kommen Sie doch mal herein! - No niech że Pani wejdzie do środka.
Kommen Sie herein! - Niech Pani wejdzie!
Kommen Sie mich doch mal besuchen. - No niech mnie Pani odwiedzi.
Komm mal her. - Podejdź tutaj.
Könntest du zu mir kommen? - Możesz przyjść do mnie?
Wann bist du gekommen? - Kiedy przyjechałeś?
Wie komme ich dazu? Dlaczego ja mam to zrobić?
Woher kommst du? - Skąd jesteś?/Skąd pochodzisz?

W POWIEDZENIU:
Ein Unglück kommt selten allein. - Nieszczęścia chodzą parami.
Von nichts kommt nichts. - Z pustego to i Salomon nie naleje.