irren /czasownik: irrt, irrte, hat geirrt; sich irren/ - błądzić, błąkać się, mylić się
POTOCZNIE:
Du irrst dich. - Mylisz się.
W PRZYSŁOWIU:
Irren ist menschlich. - Błądzenie jest rzeczą ludzką.
irren /czasownik: irrt, irrte, hat geirrt; sich irren/ - błądzić, błąkać się, mylić się
POTOCZNIE:
Du irrst dich. - Mylisz się.
W PRZYSŁOWIU:
Irren ist menschlich. - Błądzenie jest rzeczą ludzką.