bloß /przymiotnik, przysłówek, partykuła/ - goły, nagi, tylko, jedynie

POTOCZNIE:
Man sieht mit bloßem Augen, dass du schwindelst.
– Gołym okiem widać, że kręcisz.
Was ist bloß in dich gefahren? – Co w Ciebie wstąpiło?

W ZDANIU:
Mir bloßem Auge kann man hier das große Durcheinander sehen.
- Gołym okiem można zobaczyć tu duży bałagan.